هو
تا صورت پیوند جهان بود علی بود
تا نقش زمین بود و زمان بود علی بود
علی بود
شاهی که ولی بود و وصی بود علی بود
سلطان سخا و کرم و جود علی بود
علی بود
مسجود ملائک که شد آدم ز علی شد
آدم چو یکی قبله و مسجود علی بود
علی بود
آن معنی قرآن که خدا در همه قرآن
کردش صفت عصمت و بستود علی بود
علی بود
آن قلعه گشایی که در قلعه خیبر
برکند به یک حمله و بگشود علی بود
علی بود
عیسی بوجود آمد و در حال سخن گفت
آن نطق و فصاحت که در او بود علی بود
علی بود
چندانکه در آفاق نظر کردم و دیدم
از روی یقین در همه موجود علی بود
علی بود
این کفر نباشد سخن کفر نه این است
تا هست علی باشد و تا بود علی بود
علی بود
سر دو جهان جمله ز پنهان و ز پیدا
شمس الحق تبریز که بنمود علی بود
علی بود
خواجه عبدالله انصاری:
پیری از دنیا می رفت؛ او را گفتند چه آرزو داری؟
گفت پیش از آنکه بروم، ذرّه ای معرفت.
بهاء ولد:
سوال کردند که معرفت چیست و محبت چگونه است؟
گفت اگر نمی شناسی، با تو چه گویم؟
و اگر می شناسی، با تو چه گویم؟
ابوالحسن خرقانی:
از شیخ پرسیدند که تو خدای را کجا دیدی؟
گفت آنجا که خویشتن ندیدم.
فضیل عیاض:
بسا مرد که در کعبه رود،
و پلید بیرون آید.
ابوسعید ابوالخیر:
از شیخ پرسیدند صوفی چیست؟
گفت آنچه در سر داری بنهی
و آنچه در کف داری بدهی
و از آنچه بر تو آید نجهی.
علی هجویری:
بندگی کردن کاری آسان است،
اما بنده بودن کاری عظیم است.
هفتصد هزار سال ابلیس مهجور بندگی کرد
و یک دم بنده نتوانست بود.
حلاج را برای کشتن بردند.
می گفت:«حق، حق، حق، اناالحق.»
نقل است که
در آن میان درویشی از او پرسید که
عشق چیست؟
گفت:
«امروز بینی و فردا و پس فردا.»
آن روزش بکشتند
و دیگر روز بسوختند
و سوم روزش به باد بر دادند.
تصمیم اَم را گرفته ام.
سفری به تهِ دریا !
همانجایی که هیچکس نیست.
نه صدایی ،
نه موجی که آرامشی بر هم زند ،
نه کسی که بیآزارد خاطرم را......
و نه خبری باشد از ماهیانِ کفِ دریا
توام
میآیی همراهم؟
همانجا که خیس میشویم
و آسوده ز هر چه که در خشکی بر سرمان آمد...
برویم همانجا که بگذرد آب
و بریزد دریا بر سرمان...
برویم رهگــ ـذر
...برویم به شکار دریا!
نشد از تو بگذرم...از خودم گذشتم...
از دیروز بود که دلم عجیب هواتو کرده بود
هی با عکست آروم می شدم
اما بیشتر دلم برات تنگ میشد......
امروز وقتی اومدم
همه اونجا بودن اما تو نبودی...........
یکم اونجا نشستم که مبادا تو بیای....
نبودی...
نیومدی....
برگشتم
دیدنت برام آرامشه
هرچند که مال من نیستی ...
میدونی
امروز یاد اون روزی افتادم که نفس نفس می زدم
و نمی تونستم نفس بکشم
یادته ....
گفتی نفس مصنوعی می خوای؟؟؟
امروز کجا بودی که ببینی دیگه نفسم در نمی یومد....
نمیدونم چرا نمی تونم فراموشت کنم....
کاش لااقل حالتو می دونستم
همین !
لباسی رو که از تنت در میاری
و بی توجه پرتش می کنی یه جایی روی زمین،
کاناپه، تخت یا هر جا!
من آرزوی بوییدنش رو دارم.
نمی دونستی!!!
برام دعا كن عشق من، همين روزا بميرم
خندیدن،
خوب است
...
قهقهه،
عالی است
...
گریستن،
آدم را آرام می کند
اما…
لعنت بر
بغض
من چشم به راه یک اتفاقم
نه شاکی ام
و نه غر می
زنم
فقط در سکوت
خودم
آماده و
منتـــــظرم...
موسیقی عجیبی ست مرگ.
بلند می
شوی
و چنان آرام و نرم می
رقصی
که دیگر هیچکس تو را
نمی بیند...
عشق یعنی :
خیالت را حت باشه که دلت رو به دست کی سپردی
تا بخوانی و بفهمی چقدر جایت خالیست...
تا بدانی نبودنت آزارم می دهد...
لمس کن نوشته هایی را که لمس ناشدنیست و عریان...
که از قلبم بر قلم و کاغذ می چکد...
لمس کن لحظه هایم را...
لمس کن این با تو نبودن ها را
لمس کن.....
اين روزها
كسي هست
كه خيلي دلم
برايش تنگ مي شود
فقط همين...
